Hardlopen is niet echt een sport waar ik warm voor loop. Zeker om alleen hard te gaan lopen, daar moet ik me meestal toe zetten. Maar als ik dan eenmaal terug ben van het lopen, en vaak ook al tijdens het lopen, dan denk ik toch: “Lekker bezig, goed dat ik het gedaan heb”. Je kent dat wel.
Sinds een jaar loop ik op de woensdagochtend ook met een stel moeders van school. En ik moet eerlijk toegeven dat ik daar soms stiekem toch wel naar uitkijk. Het lopen gaat uiteraard gepaard met veel kwekker-de-kwek, maar dat leidt lekker af en voor je het weet is het rondje al weer afgelegd. Bovendien is het ook erg gezellig.
Op Bonaire vind ik het over het algemeen ook lekker om te gaan lopen. Zeker zo’n eerste week, als je nog niet helemaal in het goede tijdritme zit, is het een prettig tijdverdrijf op de vroege ochtend. Als het net licht is, maar nog voordat de zon opgaat is het qua temperatuur prima te doen. En het is leuk om over de boulevard te rennen, terwijl Bonaire ontwaakt. Er is van alles te zien. Daarnaast een prima manier om lekker fit aan de dag te beginnen.
Zondag stond er dan ook een rondje op het programma. Niet in de ochtend, maar aan het begin van de avond. Ik had het even uitgesteld naar de avond, om mijn heup nog wat extra rust te geven. Want de woensdag ervoor kreeg ik gelijk tijdens de eerste hardloopstappen pijn in mijn rechterheup. En dat terwijl mijn rechterschouder net weer wat aan de beterende hand was. Was ik zelfs voor bij de huisarts en vervolgens fysiotherapeut geweest. De huisarts dacht aan slijmbeursontsteking, de fysio was van mening dat het toch meer overbelasting van spieren en pezen was. Opgelopen tijdens de zomervakantie. Toch teveel gebadmintond? Ik kon het me niet voorstellen, maar een (andere) oorzaak kon ik ook niet bedenken.
Het lopen begon veelbelovend. De eerste 2 km geheel pijnloos. Maar helaas, daarna begon het ongemak toch weer op te spelen. Nog even heel onverstandig doorgelopen, en met er toen toch maar bij neergelegd. Na een stuk wandelen weer geprobeerd, maar nee hoor, over en uit. Thuisgekomen gelijk maar gekoeld met ijs.
’s Avond even op internet gaan surfen. Gegoogled op ‘pijnlijke heup na hardlopen’. En wat is dan de eerste hit die je krijgt? Dat het een veelvoorkomend probleem is bij vrouwen van middelbare leeftijd. Shit. Dat wil ik toch helemaal niet lezen?!? Vrouw van middelbare leeftijd. Klinkt gewoon als een scheldwoord!
Vanmorgen ging het al weer een heel stuk beter met de heup van de vrouw van middelbare leeftijd. Maar soms kan ik ook best verstandig zijn, dus besloot ik niet te gaan hardlopen. In plaats daarvan ging ik zwemmen. Er ligt een prachtig uitnodigende zee in de achtertuin, maar die is best groot. En aangezien ik al verstandig bezig was, besloot ik niet voor de zee, maar voor het zwembadje te kiezen. Want ik ken mezelf goed genoeg, in de zee zou ik waarschijnlijk gelijk weer veel te fanatiek van start gaan en een te grote afstand gaan zwemmen. Dus heel verstandig in het zwembadje wat baantjes getrokken. Ik had verwacht dat dat wel saai zou zijn. Maar niets was minder waar. Genoeg leven hier in de tuin! Ten eerste kwamen er twee chibichibi’s (spreek uit tsjibietsjibie), oftewel suikerdiefjes voorbij vliegen. Kleine grappige vogeltjes, die wat weg hebben van een meesje, maar dan met grotere kromme snavel. Druk op zoek naar wat te snaaien. Komen ook regelmatig even op de tafel op balkon zitten om gezellig mee te ontbijten door te snoepen uit de suikerpot. Even later werd een korte paringsdans uitgevoerd door twee Caribische duiven, waarna er een nog kortere paring plaatsvond. Dat allemaal tijdens het trekken van één baantje! Vervolgens een kolibrietje dat voor de cactus bleef hangen om daar wat uit te drinken of snoepen. Die cactus is trouwens zeer geliefd bij de vogels hier. Ook de lora’s (kleine groene papagaaien) zijn er regelmatig in te vinden, evenals de troepiaal, een soort exotische ekster met oranje lijf.
Genoeg vogelleven om mij heen om mij tijdens het zwemmen bezig te houden. En ten slotte heb ik nog een ieniemienie hagedisje uit het water gevist. Reanimeren mocht helaas niet meer baten…
Heup voelt momenteel goed, schouder redelijk, dus morgen maar weer wat baantjes trekken. Misschien zelfs wel in de zee. Eens kijken wat daar allemaal te beleven valt.
op het woord 
