Nu moet ik toch nog als een gek aan het schrijven, want anders kan ik niet eens alle zintuigen bij langs tijdens mijn ‘vakantie’ hier op Bonaire. Het gevoel en de reuk hebben inmiddels de revue gepasseerd, vandaag staat de smaak op het menu: The taste of Bonaire.
Dit verhaaltje zal niet gaan over de lokale specialiteiten die je hier kunt krijgen. En dan bedoel ik de warme maaltijden. Niet zozeer omdat ik dat niet lekker vind, maar meer omdat het moment dat je hier een warme maaltijd nuttigt, niet in mijn Nederlandse schema past. Want een warme maaltijd eet je hier tussen de middag. En dat is mij over het algemeen toch iets te zwaar op de maag. Het bestaat uit veelal uit stobá, een soort stoofpotje en dan van piska (vis), karko (soort schelpdier), karni (vlees) of kabritu (geitenvlees). Dit wordt dan geserveerd met fungi (een soort polenta) of batata (aardappel) en een heel klein beetje sla. Maar veel ervaring met de Antilliaanse keuken, oftewel kuminda Krioyo heb ik niet.
Daarentegen staat dat ik wel menigmaal heb mogen smullen van de heerlijke zoete lekkernijen die hier worden gemaakt. Mijn collega Jeff weet ondertussen precies wat ik lekker vind en laat regelmatig wat lekkers bezorgen op kantoor. Een soort koekjes van kokos of met pinda. Zoet! Maar heerlijk. Vorige week heb ik een soort toetje gehad dat iemand thuis bereidt. Op de een of andere manier wordt daar bekendheid aan gegeven en kun je het bestellen. Wat tot gevolg had dat er vrijdag 'tres lechi' oftewel 3 soorten melk, op kantoor werd bezorgd. Een soort tiramisu gemaakt van, je raadt het al, 3 soorten melk. Yammi!
De restaurants waar ik ga eten zijn toch vooral op de toeristen gericht. Mijn favoriete restaurant is It rains fishes, een restaurant dat het lekkerste toetje serveert dat bestaat: honey-lemmon pie, met een bolletje ijs en slagroom. Om je vingers bij af te likken! De tonijn die er wordt geserveerd is overigens ook niet te versmaden.
Qua drankjes is zowel de awa lamoenchi (citroenlimonade) als natuurlijk het biertje Polar favoriet. Na het werk even ontspannen, met een Polar op het balkon naar de ondergaande zon kijken, een prima manier om je te ontspannen.
Tijdens mijn laatste verblijven op Bonaire is een bezoekje aan Gio’s, een ijssalon die tevens heerlijke koffie serveert, ook een bijna dagelijks ritueel geworden. ’s Avonds nog even een lekker wandelingetje maken langs de boulevard en dan op de terugweg even aanwippen bij Gio’s voor een ijsje of een Caffee latte.
Wat voor mij ook bij Bonaire hoort is de zilte smaak van het zeewater. Of de smaak van snot tijdens het duiken. Het gebeurt namelijk regelmatig dat ik mijn masker even wil schoonmaken tijdens het duiken. Je laat dan een beetje water in je masker lopen en blaast dit water er dan vervolgens weer uit door hard door je neus uit te ademen. Op de een of andere manier krijg ik altijd wat zeewater binnen, wat een zeer reinigende werking op mijn neus heeft. Als ik vervolgens mijn masker wil leegblazen, gaat dit gepaard met een lading snot die uit mijn neus komt.
En als laatste, ja, dan komen toch weer die muggen waar ik het niet meer over zou hebben voorbij vliegen. Want stel, je hebt je net ingesprayd met Off!, oftewel de anti-muggenspray. Ik smeer het dan altijd even goed uit. Vervolgens vergeet ik mijn handen te wassen en lik mijn vingers af nadat ik wat gesnoept hebt. En dan heb je dus die vieze smaak van muggenspray in je mond. Yek!
op het woord 
