Ik had me geen beter einde van dit werkbezoek kunnen wensen.
De werkweek werd gisteren afgesloten met een etentje met een aantal collega's uit de onderwijswereld. Ik heb heerlijk gegeten, yellow tail tuna (geloof ik, haha, ik ben niet zo'n kenner, maar het was wel heel lekker). En het was heel erg gezellig. Er was onder andere een collega van Bonaire bij, die nu 3 maanden op Saba zit. In het begin werd hij de Dutch Black Spy genoemd. Hij kan heel onderhoudend vertellen, dus het was een prima avond.
Vanmorgen vlogen we al om 8 uur naar Sint Maarten, oftewel SXM, zodat we een hele dag hadden om te genieten. Omdat van tevoren al bekend was dat ik vandaag niet meer naar Nederland kon vliegen, blijf ik hier nog een nachtje logeren. In het Holland House, een prima hotel in het centrum van Philipsburg en direct gelegen aan het hagelwitte strand en azuurblauwe zee.
Als helden hebben we Saba verlaten :-) Er was namelijk een "issue" met een student die heel graag in de VS wil gaan studeren. Echter, om voor studiefinanciering in aanmerking te komen, moet de opleiding vergelijkbaar zijn met onderwijs in Nederland. En ik kan je vertellen, dat je dan met een procedure te maken krijgt die nog niet meevalt. De student haar aanvraag om studiefinanciering voor twee andere opleidingen in de VS was al eerder afgewezen. De mensen waren redelijk radeloos, want ook bij de beoordeling van deze studie leek het weer de verkeerde kant op te gaan. We hadden een gesprek met de ouders, de student zelf kon het niet opbrengen bij dit gesprek aanwezig te zijn, zo zenuwachtig en inmiddels wanhopig was ze. Tijdens het gesprek werd mij de situatie wel redelijk duidelijk. Ik heb zo goed en zo kwaad als dat kon geprobeerd de procedure en de vorwaarden uit te leggen (onze voorlichting houdt op dit punt helaas niet over). De student wil een opleiding gaan doen, die net tussen mbo en hbo inzit. En die vorm kennen we in Nederland niet. Dus ja, wat dan?
Ik vroeg de mensen de volgende dag terug te komen, zodat ik ondertussen tussen nog wat zaken kon (laten) uitzoeken. Gelukkig kon ik mijn adviseur van DUO op zijn vrije dag lastig vallen om deze kwestie te bespreken. We zagen een mogelijkheid om de studiefinanciering voorwaardelijk toe te kennen, mits... Het gaat te ver om hiernu uitgebreid op in te gaan. In ieder geval was het positief nieuws voor de mensen, want hun dochter kon in de VS gaan studeren, met studiefinanciering. Een zucht van verlichting ging door het kantoor. Want niet alleen de ouders waren blij, ook onze collega's. Wat bleek namelijk? Er was al behoorlijk wat politieke onrust ontstaan. Nou moet ik ook eerlijk toegeven dat hoe het met deze mensen was gegaan, dit ook niet de schoonheidsprijs verdient. Daar heb ik dan ook mijn excuses voor aangeboden. Maar niet aleen voor de mensen hier, maar ook voor ons is dit een nieuwe situatie en moeten wij ook nog een beetje onze weg vinden in hoe wij om moeten gaan met aanvragen studiefinanciering in de VS. Ik was dan ook erg blij dat we uiteindelijk een oplossing hebben weten te vinden. En de student? Die kwam 's middag nog even op kantoor langs met haar vader. Shaniëla en ik werden uit de cursus gehaald en met tranen in haar ogen omhelsde ze ons, om ons te bedanken. Kijk, daar doe je het nou voor hè. Oplossing zien te vinden binnen de grenzen van de wet.
Maar goed, deze blog zou over relaxen gaan en nu zit ik toch weer van alles over het werk op te schrijven. Terug naar vandaag. Shaniëla haar vlucht naar Curaçao zou pas om 5 uur vertrekken, dus konden we elkaar nog het grootste gedeelte van de dag gezelschap houden. Alleen hadden we wat andere ideeën over het inrichten van de dag. Op Bonaire is nou niet echt heel veel te koop, dus SXM is voor Shaniëla één grote snoepwinkel. Shoppen, shoppen en nog een shoppen stond dus op haar programma. Ik daarentegen had me voorgenomen lekker van de zon te gaan genieten, met een boekje lekker op een strandbed. Helaas was mijn kamer nog niet beschikbaar, dus besloot ik eerst toch maar met Shaniëla mee te gaan. Dat was natuurlijk best gezellig, maar ik ben niet zo'n shopper. Kleding kijken en passen, parfums ruiken, tassen bewonderen, het is niet echt aan mij besteed. Soms vraag ik me wel eens af of ik wel een vrouw ben... Na een uurtje besloot ik terug te gaan naar het hotel. Ik maakte gebruik van het ontbijt, als een soort brunch. Lekker gesmuld, e-readertje erbij, uitzicht op zee. Om 12 uur kon ik in mijn kamer, maar zo lang kon ik niet op de zon wachten. Dus mijn bikini uit de koffer gevist en lekker op het strand gaan liggen. Ik lag nog niet of er kwam een mevrouw langs, die mij even een kleine demonstratie van haar voetmassage gaf. Met een soort gel vanuit de Aloë Vera plant (ben even de naam kwijt). Heerlijk! Dus ik heb me uitgebreid laten masseren op het strand. Ze smeerde me vervolgens helemaal in met die Aloë Vera-gel, want dat was een perfect natuurlijk anti-zonnebrandmiddel volgens haar.
Het was wel heel erg warm en de zon heel erg fel, dus ik besloot het zekere voor het onzekere te nemen en het zonnen de rest van de middag af te wisselen met wat cadeautjes te kopen voor het thuisfront (gericht shoppen, dat gaat nog wel). Dus parfum voor mijn moeder: check. Jurkje voor mijn dochters: check.T-shirt voor Theo: check. Sigaretten voor Derk-Jan: check. Cadeautje voor mijn lieve zusje die de afgelopen week op mijn meisjes heeft gepast met Derk-Jan (dank jullie wel!): check.
Vanavond weer eens heerlijk alleen in mijn eentje uit eten geweest. Gewoon even niemand om mee te praten, maar ongegeneerd een boek lezen tijdens het eten. Ik kwam nog bekenden tegen in het hotel, toen ik op weg ging naar het restaurant, maar die heb ik slinks ontlopen. Soms heeft een mens gewoon behoefte om even alleen te zijn.
Als slagroom op het toetje(?) Kers op de appelmoes(?) Top op de vuurpijl (?) Nouja, om deze dag nog beter te maken, heb ik mijn vliegticket geupgraded naar Business Class! Er waren op het laatste moment nog aardig wat plekken over in de Business Class, wat te merken was aan de prijzen, dus die kans kon ik niet laten liggen. Voor het eerst van mijn leven ga ik dit meemaken. Ik ben benieuwd!
En nu ga ik me nog even in een jurkje hijsen. Beneden in het hotel wordt namelijk een receptie gehouden, omdat de vrijwillige politie ofzo 15 jaar bestaat. Kan ik misschien nog een biertje drinken met de Minister President van SXM, want die loopt hier beneden ook rond. Proost!
Gepost door
Monique
op
21:14 (lokale tijd)
op het woord 
