Saba

Mijn netbook heeft het nu echt begeven. Maar gelukkig kon ik een laptop van kantoor op Saba lenen. En kan ik nu weer een verhaaltje voor jullie schrijven. Misschien wel het laatste bericht van dit werkbezoek. Want je begrijpt natuurlijk wel dat ik overdag, als ik over een computer kan beschikken, geen tijd heb om verslag te doen van mijn belevenissen. Dus geniet er nog van nu het kan ;-)

Ben nu dus op Saba. En wat een verademing na Statia! Het ziet er hier veel netter uit, de weg (er is er maar 1) is verhard, maar wel verrekte steil. Best even slikken om hier te rijden! De huizen zien er allemaal netjes uit. En gelukkig is de groep studenten die we hebben compleet anders dan die van Statia. Dit jaar gaan er 12 studenten (er wonen een kleine 2.000 mensen op Saba) in Nederland studeren. Daarvan waren er 10 op de cursus vandaag, eentje is al in Nederland en van de ander weet ik niet waarom hij/zij er niet is. Maar hij/zij zal vast een goede reden hebben, want anders was hij/zij er ook wel geweest. Heel gedisciplineerd hier. Wat een verschil met Statia. En dat is niet het enige verschil. De studenten hier zijn gemotiveerd en geinteresseerd, ze respecteren en helpen elkaar. Ze spreken Engels, maar ze gaan allemaal een Engelstalige hbo of universitaire studie doen in Nederland. En het Engels dat ze spreken is tenminste te verstaan.

De cursusleidster is ook hier, net als op Statia, de decaan van de school voortgezet onderwijs. Zij doet het voor de eerste keer, maar doet het prima. Het enige puntje van kritiek is dat ik vind dat ze zelf wat teveel aan het woord is, en de studenten te weinig aan het woord laat. In de cursus zitten behoorlijk wat "opdrachten"  voor de studenten, maar daar gaat ze wat snel aan voorbij. Ze geeft de studenten daarentegen wel heel veel nuttige informatie die in het cursusboek is opgenomen. Bijvoorbeeld over waar je allemaal boodschappen kunt doen. We maken dankbaar gebruik van YouTube, dus kunnen we allemaal filmpjes laten zien, over hoe een containerwoning in Amsterdam eruit ziet, wat de ervaringen van andere Antilliaanse studenten zijn, hoe een Albert Heyn er van binnen uitziet. Maar ook informatie over dat de afval gescheiden wordt ingezameld, dat je niet zomaar je oude vloerbedekking bij de straat kunt zetten, dat je je post altijd open moet maken, etc. Voor ons zo vanzelfsprekend, voor deze studenten niet. Ook wordt de studenten op het hart gedrukt " open minded" te zijn, sta open voor een andere cultuur, je kunt er van leren. En wees vooral niet bang om om hulp te vragen. Probeer je de Nederlandse taal zo snel mogelijk eigen te maken, ook al doe je een Engelstalige opleiding.

Zoals gezegd, de studenten spreken Engels en de cursus wordt in het Engels gegeven. Saba heeft ervoor gekozen om, ondanks dat ze een soort Nederlandse gemeente zijn geworden, de voertaal en ook de instructietaal op school, Engels te laten. Het zijn hier trotse mensen, die bewust hun eigen keuzes maken, hoe klein het eiland ook is. Maar die keuzes kunnen soms ook vervelende consequenties hebben. Het voortgezet onderwijs wordt hier bijvoorbeeld via het TVET (Technical and Vocational Education and Training) systeem gegeven. Of was het nu CXC (Caribean Examination Council)? Anyways, anders dan in Nederland (en op Bonaire en Statia) in ieder geval. Als je eindexamen doet, dan haal je geen cijfers, maar bijvoorbeeld 7 vakken op HAVO-niveau. Dan heb je dus een diploma, dat vergelijkbaar is met HAVO. Niks aan de hand. Maar stel dat je 4 vakken op HAVO-niveau haalt en 3 vakken op MAVO-niveau. Wat voor diploma heb je dan? Je bent in ieder geval wel geslaagd voor je opleiding voortgezet onderwijs, maar wat kan je met dat diploma (in Nederland) voor vervolgonderwijs doen? En dat is niet het enige probleem. De uitslag van het examen is pas eind augustus bekend. En het onderwijs in Nederland, maar ook op bijvoorbeeld Curacao en Aruba, begint al in augustus of september. Dat is dus wel erg kort dag. Van de 10 studenten die we nu in de cursus hebben, doet er slechts 1 dit jaar eindexamen, de anderen zijn vorig jaar al geslaagd. En hebben het afgelopen studiejaar gebruikt om te werken en zodoende extra geld te hebben voor hun vertrek naar Nederland. Kijk, dat is nou nog eens verstandig!

Na de cursus tuffen wij in ons autootje van de ene kant van de vulkaan naar de andere kant. Zie onderstaande foto, links is waar het kantoor staat, in The Bottom, rechts ergens staat ons hotel. En op ongeveer 7 uur, helemaal beneden bij de zee, is het enige tankstation. Daar moeten we morgen nog heen om te tanken. Bij voorkeur niet om 5 uur. als iedereen vrij is, want dan is er kans op file (echt waar!). En loop je ook de kans de they run out of gasoline. Wat een andere wereld hier in het Caribische deel van Nederland!



Wat wel jammer is, is dat wij aan de "verkeerde" kant ons hotel hebben. Want als ik rond half 6 nog lekker een boekje buiten wil lezen, is de zon al verdwenen achter die verhipte vulkaan.

En nu ga ik hopelijk weer net zo lekker slapen als afgelopen nacht. Ik denk dat het blikje Mellow Mood daar wel een positieve bijdrage aan heeft geleverd :-)