Eigenlijk was het nu de bedoeling om een bijdrage van Theo te publiceren, maar hij is nog steeds niet klaar met het schrijven van zijn stukje. Heeft natuurlijk drukke baan als huisvader ;-)
Dus op veler verzoek dan nu een stukje over de aanstaande transitie. Ik heb eerlijk gezegd niet een goed beeld hoe de beleving daarbij is van de gemiddelde Bonairiaan. Sommigen zijn volgens mij wel voorzichtig positief daarover, zien wel de verbeteringen die het met zich meebrengt. Anderen zijn wat pessimistischer gestemd, toch een stukje angst dat “Nederland” het straks allemaal voor het zeggen krijgt. En dat wij Nederlanders zullen gaan bepalen wat goed voor hen is. Men is bang een stukje eigen identiteit en cultuur te verliezen.
Van de verschillende Nederlandse kwartiermakers, waarmee ik op RCN werk, heb ik echter het beeld dat zij juist proberen zoveel mogelijk met de lokale situatie rekening te houden. Dat is niet altijd even gemakkelijk, omdat er veel in Den Haag, van achter de bureaus, beslist wordt. Maar ook de politieke situatie op het eiland is iets wat wij als Nederlanders maar moeilijk te begrijpen vinden. Macht en aanzien is hier erg belangrijk. Afgelopen week is het Bestuurscollege gevallen. Ik geloof dat dit al de zevende keer in twee jaar tijd is. Deze keer snappen zelfs de Bonairianen niet wat er nu allemaal gebeurt. Het gaat geloof ik ook niet echt om inhoudelijke zaken. Uiteraard staan “wij” daar als ambtenaren neutraal tegenover, maar het heeft wel gevolgen voor je werk. Het betekent toch weer een nieuwe gedeputeerde, waar weer een werkrelatie mee moet worden aangegaan. Voor onderwijs absoluut jammer, want met de huidige (demissionaire) gedeputeerde was de verhouding heel goed.
En wat gaat er dan op 10-10-10 (wat een mooie datum is, maar voor veel zaken, en zeker voor de financiële mensen (boekjaar!) een erg onhandige datum) gebeuren? Ook daar waren de meningen wat over verdeeld. “Nederland” vond dat het vooral iets is waar de eilanden zelf aandacht aan moeten besteden, het moet geen Nederlands feestje worden. Een “verbod” voor het afreizen van allerlei delegaties naar de Antillen. Het Land Nederlandse Antillen wordt ontmanteld, de eilanden van Caribisch Nederland (de nieuwe naam voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba) worden een openbaar lichaam en Curaçao en Sint Maarten krijgen een status aparte. Op Curaçao zullen wat hoogwaardigheidsbekleders zijn en Caribisch Nederland zal worden bezocht door de Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Echter, Caribisch Nederland heeft aangegeven het toch wel op prijs te stellen dat ook op deze eilanden wat hoogwaardigheidsbekleders vanuit Nederland aanwezig zullen zijn, en willen graag samen met Nederland deze transitie vieren. Hun financiële positie zal daar ook zeker een oorzaak van zijn ;-)
Er wordt nu in gezamenlijkheid aan een feestelijk programma gewerkt. Op Bonaire is in de week voorafgaand aan de transitie de Regatta, een groot zeilfestijn. De transitie sluit mooi aan op het eindfeest van de Regatta. Er zullen waarschijnlijk wat (dans)optredens zijn van de lokale jeugd, muziek van lokale bands en uiteraard vuurwerk. En om 0.00 uur zal de vlag van de Nederlandse Antillen worden gestreken.
Ook vanuit RCN zal de nodige aandacht aan deze datum worden geschonken, omdat RCN een van de grootste, zo niet de grootste, werkgevers van het eiland is geworden. Veel mensen zullen per 10-10-10 in dienst treden van RCN. Vandaag is er een persbericht uitgegaan dat van de 41 vacatures die onlangs zijn vervuld, er 38 door Antilianen zijn ingevuld. Het gerucht ging namelijk dat er alleen maar Nederlanders werden aangenomen. Het tegenovergestelde is gelukkig waar, het is ook altijd juist de doelstelling geweest zoveel mogelijk lokaal personeel aan te nemen. Op 10-10-10 wordt er waarschijnlijk iets van een familiedag georganiseerd en de bedoeling is om maandag 11-10, de eerste werkdag, te starten met een gezamenlijk ontbijt. En dan heb je het toch snel over een ontbijt voor zo’n 450 medewerkers!
Genoeg weer over dit onderwerp. Ik zal er na 10-10-10 uiteraard uitgebreid verslag van doen. Rest mij nog te schrijven dat ik vandaag de eer had om in de live radio-uitzending van Voz di Boneiru op te mogen treden. Een stuk relaxter zonder camera op je gericht te hebben.
De volgende keer hopelijk de bijdrage van Theo, en anders iets over de alledaagse dingen op Bonaire, die voor ons toch wel bijzonder zijn (bijvoorbeeld de bibliotheek). En die muggen...gek worden we ervan op het moment!
Pasa bon. En voor de mensen die van de Rodermarkt gaan genieten: veel plezier. Volgend jaar ben ik er weer bij hoor (dat zei ik vorig jaar ook...)
op het woord 
