Zaterdagochtend, half elf. Terwijl ik dit zit te typen, zit ik op mijn balkonnetje van mijn prachtige appartement met een kopje koffie en een vers mueslibolletje. Het weer is wisselvallig, het ene moment schijnt het zonnetje, het volgende moment regent het dat het giet, maar ik ben weer p Bonaire!
Vandaag staat de Studie- en Beroepenmarkt van Bonaire op het programma. Gelukkig alleen de middag, dus nog 6 uur praten. Mijn stem is niet zo geschikt om lang, veel en hard gebruikt te worden. Maar die 6 uurtjes moet nog wel lukken.
Het werken op Curaçao was niet helemaal wat ik ervan had verwacht. Of misschien had gehoopt. De Studie- en Beroepenmarkt was minder dan voorgaande jaren, om allerlei redenen. Maar gelukkig hebben we wel heel veel aanstaande studenten en hun ouders kunnen voorlichten, en dat is waarom we hier zijn. Maar het had veel beter gekund. Ben niet snel tevreden… En toen ik gisterochtend na mijn laatste werkbezoek, laat ik het netjes houden, enigszins teleurgesteld vertrok, dacht ik: O ja, dit is Curaçao, hier gaat het allemaal een beetje anders dan in Nederland. Weer even wennen, weer een beetje proberen aan te passen. Toen ik vervolgens bij het ophalen van Eva en Warner bij het hotel even goed had gefoeterd op die K..!@#$%^ Antillianen, kon ik het weer loslaten en me verheugen op de vervroegde reis naar Bonaire.
En natuurlijk was het ook fantastisch om op Curaçao te zijn. Helaas niet zoveel van het eiland gezien, maar woensdagavond gelukkig nog wel een kleine rondleiding van Shaniëla, een echte Curaçaose, gehad door het centrum van Willemstad. Met de auto uiteraard, ik zei al dat ze een echte Curaçaose is . Vervolgens nog een lekker broodje met vlees gehaald bij een trukki di pan, letterlijk vertaald broodjesauto (tenminste, dat is mijn vertaling ervan). En ontbeten met Barry Haye. Nouja, met, ik zat naast hem aan een tafeltje.
We zouden oorspronkelijk pas vrijdagavond om 21.15 uur naar Bonaire vliegen, maar we hadden ’s middags niks meer op het programma staan, dus wilden we wel eerder naar Bonaire. En dat kon, er was nog plek op de vlucht van 13.30 uur. Dus kon ik ’s middags mijn mooie appartement al betrekken. Toen ik binnenliep dacht ik heel decadent, hmm, best wel klein, slaapkamer zonder tv, badkamer, maar waar moet ik koken? Bleek dat er nog een hele verdieping boven zat, met luxe keuken! Na wat boodschappen te hebben gedaan en mijn koffers te hebben uitgepakt, ben ik naar de duikschool om de hoek gelopen, waar ik wist dat Serge dook. En die kwam net terug, zodat hij ook mee ging naar het happy-hour. Heerlijk met Warner, Serge, Marieke en Jochiem (2 collegae van Studiekeuze123) op Karel’s pier gezeten. Eva was er niet bij, die gaf de voorkeur aan het hotel geloof ik (ze zit ook niet bij ons in het appartementcomplex).
En dus vanmiddag weer aan het werk. Zonet even geshopt, voor zover dat kan op Bonaire en daarom niet met Warner, Marieke en Jochiem mee op siteseeing. Ik ken die slavenhuisjes zo langzamerhand wel, haha. Bovendien is Warner vandaag jarig, dus moest ik nog even een cadeautje voor hem kopen. Heb een doorzichtige glazen kersbal voor hem gekocht, met een palmboompje erin en om die bal nog gekleurde glazen kerstverlichtingslampjes. Lekker kits, maar daarom vond ik hem zo leuk. Hoop hij ook. En vanwege de verjaardag van Warner gaan we na de beurs met een stel op stap.
Zo, nu even snel naar de duikschool rennen om dit verhaaltje te publiceren, want met internet is het hier nog niet gelukt. Heb via de site wel minuten gekocht, maar vervolgens krijg ik volgens mij een mailtje waar de inlogcode in staat. Maar daarvoor moet ik dus naar mijn mailbox, en dat lukt niet als je geen internet hebt. Ik zal wel weer wat fout doen…
op het woord 
