Versie 1
Zo, kreeg ik me daar toch even op mijn kop van mijn moeder en indirect ook van mijn zusje. Dat ik de vorige keer zulke leuke stukjes schreef. En dat ze daar zo lekker over kon overschepen. Maar nu…. Gelukkig houdt ze nog wel van me.
Dat slapen hier is echt waardeloos. Het bed is me veel te zacht en ligt wat door, 1 kussen is te dun, 2 kussens weer te dik. En natuurlijk elke ochtend hartstikke vroeg wakker. Zal je zien dat als ik eindelijk in het goede ritme ben, ik weer naar huis moet en weer opnieuw moet omschakelen. En dan het lawaai dat die schreeuwers van parkietachtige papagaaien maken op de vroege ochtend!
En wat je ’s ochtends allemaal niet tegenkomt op de boulevard tijdens het hardlopen. Je pikt ze er zo uit, de (te dikke) Amerikaan die vindt dat ie toch ook af en toe wat beweging moet hebben, in veel te dure sportkleding wat waarschijnlijk slechts enkele keren gedragen zal worden. En de (nog veel meer te dikke) Antiliaansen die uiteraard niet hardlopen, maar met hun trillende dikke billen, meestal samen met de buurvrouw, doen aan “powerwalking”. Hoezo power?
Na het hardlopen moet je natuurlijk wel douchen. Zoals ik al eerder geschreven heb, heeft dat eigenlijk geen enkele zin. Je hebt je nog niet afgedroogd of je druipt alweer van het zweet. Zeker als je dan ook nog eens graag een kopje thee drinkt bij het ontbijt. Maar dan wel thee met melk. Maar ja, er is geen melk op Bonaire. Al weken niet. Zal wel aankomen op de dag dat ik weer weg ga. Dus bij het ontbijt een kopje thee zonder melk. Dat natuurlijk veel te heet is. En voor geen meter afkoelt bij deze temperaturen. En waar je het vervolgens ontzettend warm van krijgt als je een slokje neemt.
Dan het werken op Bonaire. Eigenlijk met te veel dingen tegelijk bezig. Ben je net lekker met het ene bezig, moet je weer met het andere aan de slag omdat het daar dreigt spaak te lopen. En hoe dat dan gaat! Een voorbeeld. Daar waar “vroeger” de betalingen via een geprint excelbestand bij de bank aangeleverd kon worden, moet dat nu natuurlijk allemaal geautomatiseerd vanuit de studiefinancieringsapplicatie aangeleverd worden. En bij elke stap die daarin gemaakt moet worden, lijkt er wel iets fout te gaan. Betalingen staan meerder keren op de lijst, zodat studenten dubbel geld zullen ontvangen. Wat natuurlijk niet de bedoeling is. Betalingen staan niet op de lijst, zodat de studenten helemaal geen geld zullen ontvangen. Wat natuurlijk ook niet de bedoeling is. Dat kan alleen in Groningen herstelt worden. Maar “Groningen” is natuurlijk al naar huis, want we leven hier 6 uur later. Volgende dag verder. Helaas, systeem uit de lucht. En nee, niet op Bonaire, maar in Groningen. Weer een halve dag verder. Het betaalbestand moet door medewerker A aangemaakt worden en vervolgens door medewerker B worden opgehaald. Blijkt dat medewerker B niet de autorisatie heeft gekregen om het betaalbestand op te halen. Medewerker C kan dat gelukkig wel, maar die is haar wachtwoord vergeten. Gelukkig kan ik het ook. En als het dan uiteindelijk toch gelukt is het betaalbestand op te halen en het naar het nodige handtekeningenrondje naar Financiën gestuurd is, meldt Financiën dat bepaalde rekeningnummers niet kloppen. Niet alleen een onjuist rekeningnummer waar het geld op gestort moet worden, maar ook een onjuist rekeningnummer waar het bedrag van afgeschreven moet worden. !?!?!
“Nee, rekeningnummer waar het op gestort moet worden is echt het goede nummer”.
“Maar waarom had medewerker B dan een ander nummer doorgegeven?”
“Geen idee”.
“En het nummer waar het van moet worden afgeschreven, dat hadden jullie toch zelf doorgegeven?”
Natuurlijk was het al weer buiten werktijd in Nederland, dus dat was daar niet meer te checken. Bleek het toch wel te kunnen. Het was de hoofdrekening waar vandaan bevoorschot werd. Maar daar kon het voor deze keer dan ook wel vanaf. Hèhè, de betaling is gelukt.
En heb ik het al over de muggen gehad?
Versie 2
Die schat van een moeder van me. Die mist het, net als mijn zusje, om elke dag een uitgebreid verhaaltje van me te lezen. Natuurlijk snappen ze wel dat ik het ook druk met andere dingen heb en niet de hele dag achter de pc wil zitten. Maar toch. Maarja, geleverde prestaties uit het verleden zijn geen garanties voor de toekomst. Hopelijk maak ik het vandaag weer een beetje goed.
Het lijkt wel of ik hier veel minder slaap nodig heb. Ben ’s avonds vaak nog lekker mijn dingetjes aan het doen, uit eten, stukje wandelen, wat lezen, op bed nog wat internetten met de Avondettappe op de achtergrond. Maar toch ben ik vroeg en uitgerust wakker. Heerlijk, dat je zo extra van je uren op Bonaire kunt genieten. ’s Ochtends vroeg alvast de eerste werkmail wegwerken. Daarbij word ik muzikaal ondersteund door allerlei vogels vlak naast mijn appartement. Klinkt zo gezellig en vrolijk.
Voordat de zon opkomt is natuurlijk de beste tijd om te gaan hardlopen, en daar heb ik dan mooi de tijd voor. Best druk zo op de vroege morgen. Je kunt je afvragen of het echt heel zinvol is, die goede pogingen van mensen die aan het hardlopen of powerwalken zijn. Maar ze doen het tenminste.
Het is overigens niet raadzaam om gelijk na het hardlopen te gaan douchen weet ik uit ervaring. Beter eerst lekker uitzweten, voorzover je van uitzweten kunt praten, want het stroomt maar door. Een plons in het zwembad helpt. Ondertussen boterhammetjes uit de vriezer, die in een mum van tijd ontdooit zijn. Best handig. Geen melk (dat blijft jammer). Maar gelukkig is er wel sojamelk. Maar dat smaakt niet in de thee. Dus thee zonder melk. Niet te snel drinken, want dan ga je weer zweten. En als ik mijn thee helemaal vergeten ben, kan ik na een half uur gerust de thee nog drinken, die is dan nog niet helemaal afgekoeld.
En dan het werken hier. Zo afwisselend, met 101 dingen tegelijk bezig, helemaal mijn ding. Prioriteiten stellen is dan een hele uitdaging. En door hier aan het werk te zijn en als het ware mee te draaien, krijg je toch een veel beter beeld waar de medewerkers hier tegen aan lopen. Ten opzichte van de oude situatie is er meer geautomatiseerd via de nieuwe applicatie. Dat betekent veel minder handmatig werk bij bijvoorbeeld het uitbetalen, waarvan nu nog elke maand een excelbestand aangemaakt moet worden, met veel meer kans op fouten. Nu is het een druk op de knop, en daar is het betaalbestand. Helaas loopt het nu nog niet helemaal soepeltjes. Maar gelukkig zitten we nog voor de reguliere betalingen, die vanaf augustus starten. De bugs kunnen er hopelijk allemaal nog tijdig uitgehaald worden. En door met de medewerkers de onvolkomenheden te signaleren, kunnen we ze ook gezamenlijk melden, zodat ze ook hun weg in “Groningen” beter weten te vinden. Het tijdsverschil is dan vaak wel lastig, omdat je eigenlijk maar 3 uur overlap in werktijd hebt om elkaar “live” te bereiken. Aan de andere kant geeft je dat in de middag weer extra tijd om dingen te regelen die dan de volgende ochtend weer in Nederland opgepakt kunnen worden. En zo komt alles toch nog tijdig op zijn pootjes terecht.
Muggen? Ze zijn er, maar ze herkennen me waarschijnlijk niet meer als verse Nederlander. Heb zeker al te veel Bonairiaans bloed door mijn aderen stromen.
Rara, wie ben ik?
op het woord 
