Ten eerste: iedereen natuurlijk een heel goed en gezond 2011 gewenst!
Hierbij een van de laatste bijdragen over onze dagen op Bonaire. Gaat vooral over wat we NIET gedaan hebben...
De laatste dag van het jaar hebben Theo en ik duikend doorgebracht. De meisjes mochten bij Frank en Marleen spelen, en hebben zich daar prima vermaakt. Zich gedragen als echte engeltjes. "Wat zijn meisjes toch anders dan jongens", verzuchtte Marleen toen we ze kwamen ophalen. "Ze vermaken zichzelf prima en zijn ook zo lief voor elkaar". Dat hoort een moeder (en vader) natuurlijk graag. Ook wij hebben ons met het duiken prima vermaakt. Tussen de middag nog een tijd in de rij gestaan om oliebollen te kopen. Maar dat was de moeite wel waard, oliebollen direct vanuit de olie in de zak, heerlijk!
's Avonds gingen we in de stad uit eten. Het lampje van de benzine brandde al wel, maar dan kun je nog gemakkelijk drie keer naar de stad en terug, aldus Theo. Dat was helaas deze keer niet het geval. Gevolg: ongeveer 3 km voordat we thuis waren, stonden we stil langs de weg. Om half 11. Hmmm, dat werd nog een stukje lopen dus. Maar we hadden nog geen 10 stappen gezet, of een auto stopte en de chaffeur bood aan ons naar huis te brengen. Aardige mensen hier op Bonaire hoor. We waren dus ruimschoots op tijd thuis om vanaf ons dakterras het vuurwerk boven Bonaire te bewonderen. Maar helaas konden we nu dus niet meer naar de stad, zoals eigenlijk de bedoeling was, om daar verder oud & nieuw te vieren.
Ook was het de bedoeling om op nieuwjaarsdag de tradiotionele nieuwjaarsduik te gaan maken. Compleet met erwensoep, rookworst en een muts van Unox. Maar helaas, nog geen auto. Theo op de fiets op weg om benzine te halen, wij maar een nieuwjaarsduik in het zwembad gemaakt.
En gisteren was het de bedoeling om de Brandaris, de hoogste "berg" van Bonaire te gaan beklimmen. Maar ook dit ging niet door, de berg ligt in het park Washington Slagbaai, en dat was nog gesloten vanwege de regenval de afgelopen periode, waardoor de dirt roads hun naam eer aan doen en niet goed begaanbaar zijn. Dus zijn we nog stuk langs de oostkust gereden, ook over de dirt roads. Op gegeven moment zaten we bijna vast in de blubsie, maar kon Theo de auto er nog net uitrijden. Dus teruggereden naar de verharde weg. Toen zagen we een afslag naar Fontein, daar waren we ook nog niet geweest, dus dat even verkennen. Helaas stond die dirt road op gegeven moment ook zover onder water, dat we maar besloten terug te rijden. In zijn achteruit, Theo week wat van de weg om de dikste takken te vermijden. Dat had hij beter niet kunnen doen, want toen raakte hij naast het nog enigszins verharde gedeelte van de weg en zakte met het rechterachterwiel volledig weg in de modder. Geen kant meer op te krijgen, ook niet nadat we stenen en takken onder het wiel gelegd hadden. Gelukkig kwam er na een half uurtje een andere auto met behulpzame mensen. Zij hadden geen trekkabel bij zich, maar gingen die wel ergens ophalen en waren na een half uurtje weer terug. Ze trokken ons zo de modder weer uit. Aardige mensen hier op Bonaire hoor! :-)
En vandaag stond in het teken van het afscheidsfeestje van Pascal en Lisanne. Vanmorgen had Pascal haar laatste ochtend op school, Lisanne wil morgen in ieder geval ook nog naar school. Vanmiddag zijn we met 9 meiden naar Sorobon beach geweest, waar we allerlei spelletjes op het strand hebben gedaan. En natuurlijk lekker in de zee gespeeld. En tot slot mocht Lisanne ook nog bij vriendinnetje Linde blijven logeren.
Bootje varen
Incognito
Spelen op het vlot
En toen was het nog maar 3 nachtjes slapen... Voor de liefhebbers: KL 754, verwachte aankomsttijd 7-1-11 om 05.00(!!!) uur.
op het woord 
