Afscheid

Dat was het dan al weer. De vier maanden zitten erop en zijn werkelijk omgevlogen! Vandaag gaan we onze reis terug naar het koude Nederland aanvaarden en Bonaire verlaten. Partir, c'est mourir un pue...

Dinsdagavond hebben we nog een afscheidsborrel gegeven. Gezellig met z'n allen buiten op de porch, het zwembad verlicht voor deze gelegenheid. (Het enige wat ik overigens niet ga missen zijn die K...muggen waardoor ik nu ook weer opgevreten wordt!) Lisanne was nog naar school gegaan en kwam met allerlei schattige briefjes thuis:
Ik ga je missen Lisanne. Kom je snel weer treug Lisanne?
Je was een goede vrindin voor ons.
Je was heel erg leuk en grapig (hihihi)
De hele klas gaat je missen je was un heeeeeeeeeeele liefe vriendin vor ons geweest
Lisanne gaat het nog moeilijk krijgen!
Pascal had het wel gezien op school en is dinsdag niet meer gegaan. Zij had maandagmiddag al van alles mee naar huis gekregen. Pascal is de enige van ons die heel graag naar huis wil, hoewel ze het hier ook wel erg naar haar zin heeft gehad.

Gisteren heeft Theo zijn laatste duik gemaakt (nummer 37!) en zijn de meiden en ik nog wat wezen shoppen in Kralendijk, voor zover dat hier mogelijk is. Het inpakken nog verder uitgesteld, ik heb geen zin om hier weg te gaan!!!
Om 11 uur had ik mijn laatste werkoverleg op kantoor van studiefinanciering. De laatste punten besproken. En toen kwam om 12 uur als verrassing de rest van mijn collega's van OCW. Ik was van plan om 's middags naar "hun" kantoor te gaan, maar dat was nu dus niet meer nodig. Geen afscheidstranen, nog(?) niet...

's Middags zijn voor de laatste keer vriendinnetjes bij ons komen spelen, en ondertussen zijn Theo en ik bezig geweest om alle spullen te verzamelen om in te pakken. Lisanne had het moeilijk toen haar vriendinnetjes werden opgehaald. "Nu zie ik Linde nooit meer!".
Een laatste keer buiten gegeten, met op de achtergrond weer een mooie ondergaande zon die in de Caribische Zee zakte. Jongens, wat gaan we het leven hier missen! De avond hebben we doorgebracht met passen en meten om ons hele hebben en houwen weer in vier koffers te krijgen. Ondertussen nog even de "kerstboom" opgefikt. Een laatste keer op het randje van het zwembad gestaan, uitkijkend over Kralendijk, mijn vaste avondritueel.

Iets voor 5 uur werd ik net wakker en ben er gelijk maar uitgegaan. Kan ik alvast weer een beetje in het Nederlandse tijdritme komen. We vliegen vanmiddag om 15.05 uur (Bonairiaanse tijd) en zullen dan morgen naar verwachting om 05.00 uur (Nederlandse tijd) aankomen op Schiphol. Daar zullen we opgehaald worden door Theo's zus, en ook mijn lieve kleine zussie zal er zijn om ons te verwelkomen (ruim 2 uur rijden voor een welkom!). Heb ik altijd al een keer willen meemaken, dat je op Schiphol door de douane komt, de schuifdeuren gaan open en daar staan dan mensen je op te wachten! :-)

En dan vandaag, een dag van afscheid van het eiland. We hebben het hier ontzettend naar ons zin gehad, en willen eigenlijk nog helemaal niet weg. Ik heb absoluut geen zin in deze dag...

En als laatste wil ik iedereen heel erg bedanken voor de leuke reacties op deze blog, de e-mails en de Skype-gesprekken. Dat maakt de wereld een stuk kleiner en daardoor hebben we ook geen heimwee gehad. Ik zie jullie snel weer! Dat vind ik natuurlijk wel leuk!

Ayo dushi Boneiru, lo mi hopi sinti falta, te otro bista!