Statia

Nog één voorlichtingssessie, en dat zit het gedeelte voorlichten er voorlopig op. Het was een drukke, intensieve tijd, maar ik kijk er met veel voldoening op terug. Studie- en beroepenmarkten in Aruba (waar ik niet bij ben geweest), Curaçao en Bonaire, voorlichtingsavond voor aankomende studenten, ouders en andere belangstellende op Bonaire (met live uitzending op de radio), radio-interview van een uur op Bonaire, voorlichtingsmiddag voor de examenklassen op Bonaire, voorlichtingsavond (wat ze hier zo mooi townhallmeeting noemen) op Saba, waarvan opnames zijn gemaakt die zullen worden uitgezonden op tv (zal ook op dvd worden gezet, zodat we dat ook later nog als voorlichtingsmateriaal kunnen gebruiken), voorlichting op school op Saba voor examenklassen, townhallmeeting op Statia, wat ook werd opgenomen door tv en nog 3 keer zal worden herhaald op tv en straks nog voorlichting voor de examenklassers op Statia.

De opkomst bij de townhallmeeting op Saba was nog best goed, een man of 50 waren er aanwezig. Da is dan weer het voordeel van een klein eiland, via de school was bekend gemaakt dat we kwamen en dan gaat het snel van mond tot mond. Jammer dat het met de aankondigingen niet goed is gegaan, verder was het perfect geregeld. Voor Josée was het de eerste keer dat zij haar presentatie in het Engels moest doen. Ze deed het goed, maar was er zelf helemaal niet tevreden over. Bij Louwina kon je goed merken dat ze gewend is een verhaal ook in het Engels te doen, het kwam er lekker vlot uit allemaal. Ik hoefde gelukkig geen presentatie in het Engels te doen, is niet echt mijn hobby. Nog wel “geholpen” met het beantwoorden van de vragen. Maar ik bedenk me net dat ik dit gedeelte volgens mij al had verteld.

Dus verder met gisteren. Na een lekker ontbijtje zouden we door Donna, onze Miss Marple taxi-driver, naar de school worden gebracht. Ze had helaas vertraging, maar geen probleem, de eigenaar van het hotel bracht ons weg. Het gaat hier allemaal zo gemakkelijk. Reacties van de leerlingen vielen eerlijk gezegd beetje tegen, weinig vragen, het lijkt nog beetje ver-van-hun-bed-show. Een aantal gaven wel aan in Nederland te willen studeren, maar later vertelde de directeur van school ons dat veel leerlingen waarschijnlijk nooit een diploma zullen halen en een vrij uitzichtloze toekomst hebben. Weet niet precies waar dit aan ligt. Wel veel vragen van leerkrachten, ook belangrijk dat zij straks hun leerlingen goed kunnen voorlichten. We waren vrij snel klaar, zodat we nog tijd hadden om een uurtje in ons hotel door te brengen. Gelukkig was het schitterend weer, dus we konden nog even heerlijk genieten van het zwembad en het zonnebedje. Waren we ook echt aan toe, want zoals gezegd is het wel erg intensief allemaal. Ik hoor je al zeggen, jaja, dat zal wel. Nou, dan geloof je het toch lekker niet ;-) Maar ondanks dat het intensief en vermoeiend is, we genieten er ook met volle teugen van en zijn ons zeer bewust van de bevoorrechte positie die we hebben om dit te mogen doen!

Om half een vlogen we naar Statia, via Sint Maarten. Deze keer was Josée de pineut, ze had allerlei flesjes (shampoo, crèmepjes etc.) in haar handbagage en dat mag dus niet. Gelukkig mocht ze haar tas nog wel inchecken als bagage, zodat het niet werd weggegooid.
Op Statia aangekomen stond de auto al voor ons klaar en reden we naar het hotel en vervolgens naar het kantoor van RCN om daar nog met een aantal mensen te spreken en hand-outs en formulieren te printen en kopieëren. Vervolgens nog snel een hapje eten bij de Fruit-tree. Maar niet voor Josée, ze had wel besteld maar werd erg misselijk en voelde zich helemaal niet goed. Snel naar het hotel, alwaar ze bijna naar de badkamer rende. Ze was echt heel ziek, dus we besloten dat ze in het hotel zou blijven en ik haar presentatie zou overnemen. Ik wist nog dat we richting vliegveld moesten rijden en dat het daar in de buurt was. Helaas namen we een verkeerde weg, de lichtjes waarvan we dachten dat dat het vliegveld was, bleek een olietanker op zee te zijn… Maar ook hier was er gelukkig een aardige Statiaanse mevrouw, die we mochten volgen, zij reed voor ons aan naar het vliegveld. Aldaar aangekomen (het was al 7 uur, het moment dat de townhallmeeting zou beginnen!) bedankte Louwina haar vriendelijk, maar gaf ook gelijk aan dat we eigenlijk bij de Lions’s Den moesten zijn. Geen probleem, dat laatste stukje wilde ze ook nog wel even wijzen.

Er zaten gelukkig niet al te veel mensen te wachten, helaas geen beamer. Zou later gebracht wonen, het liep ondertussen lekker vol en maar besloten mijn presentatie met behulp van de hand-outs te doen. Ging wel redelijk, ik had deze presentatie natuurlijk helemaal niet voorbereid. Had gelukkig ook geen tijd om er zenuwachtig over te worden. Redelijk wat vragen over het gedeelte studeren in Nederland, maar het verhaal van Louwina over studeren in de regio leefde veel meer kon je merken. We hebben weer heel veel vragen gekregen, die we bijna allemaal konden beantwoorden, dus hadden beide een heel goed gevoel over de avond. Hoewel soms ook de moed wel in je schoenen zakt. Je hebt bijna 10x hebt uitgelegd dat de prestatiebeurs een gift wordt als je binnen 10 jaar je diploma haalt. Vervolgens krijg je de vraag: Er was iets met 10 jaar, hoe zat dat nou, hoef je dan de lening niet terug te betalen? Zucht… Maar gelukkig was dit een uitzondering!