Zaterdag, onze laatste werkdag, begonnen we om half negen met een spreekuur voor debiteuren op het kantoor van de FINEB
. Daar had Jeff de computers al voor ons aangesloten. Het kantoor was een prima locatie voor het spreekuur, dokter Sjoerd had zijn eigen kamertje, Josée en ik hadden een eigen kamer en er was een wachtruimte voor de debiteuren. Het liep niet storm, maar wel steeds door. Uiteindelijk een stuk of 15 mensen geholpen, met vergelijkbare problematiek als op Curaçao. Onbekendheid van de regeling dat een inkomensmeting
gevraagd kan worden. Normaal gesproken moet je je studieschuld in 15 jaar terugbetalen, oftewel elk jaar 1/15e deel van de schuld. Valt dat voor jou te hoog uit, dan kun je vragen om een zogenaamde inkomensmeting. Aan de hand van je inkomen wordt dan berekend hoeveel je terug zou kunnen betalen. Maar veel debiteuren hebben dat niet gedaan, met als gevolg dat ze hun jaarlijkse termijn niet kunnen terugbetalen. Die wordt dan vervolgens overgedragen aan een deurwaarder. Was wel een inkomensmeting aangevraagd, dan was in veel gevallen berekend dat een klein bedrag per jaar of misschien wel helemaal niks had hoeven te worden terugbetaald. Zonde dus! Eén van de voorbeelden waar we hier nog veel winst mee kunnen behalen.
Josée was ondertussen nog even naar het medical center gegaan, want ze was in aanraking geweest met brandkoraal
. Brandkoraal? Hadden wij ook nog nooit eerder van gehoord. Haar enkel was echt enorm gezwollen, de huid barstte bijna. En allemaal rode vlekken. Ze kreeg pilletjes en zalfje en moest eigenlijk twee dagen rust nemen. Maar ze wou de Studie- en beroepenmarkt (SBM) op Bonaire natuurlijk niet missen, dus die twee dagen rust moesten nog even een dag wachten. Bikkel!De SBM werd georganiseerd op de locatie van Jong Bonaire
, een soort ontmoetingscentrum met een gymzaal. De organisatie werd gedaan door Ban Boneiru Bek
, wat zoiets betekent als Kom terug naar Bonaire. Met twee van deze mensen had ik eerder dit jaar gesproken in Den Haag.
Deze SBM
was natuurlijk veel kleinschaliger dan op Curaçao, maar ook hier hadden we veel belangstelling. Met veel aanstaande studenten het aanvraagformulier
doorgelopen, net zoals op Curaçao, en ook op dat gebied zijn nog wel een paar verbeteringen mogelijk. Er blijken bijvoorbeeld behoorlijk wat studenten met hun kind naar Nederland te komen. En dat betekent dat je een toeslag op je financiering kan krijgen, iets wat je niet direct met het formulier wat we nu net hebben ontwikkeld kunt aanvragen. Ook hier was één van de meest gestelde vragen van aanstaande studenten of ze nu het beste met de SSC/Fineb naar Nederland zouden gaan, of als “free-mover”, oftewel alles zelf regelen. Het voordeel van de SSC
is dat ze de student helpen in de voorbereiding naar Nederland, en bijvoorbeeld een kamer, bankrekeningnummer en ziektekostenverzekering regelen. Dat doen wij niet, wij zorgen alleen voor de studiefinanciering. Als je op Curaçao of Bonaire trouwens studiefinanciering zegt, dan denkt men gelijk aan de SSC, dus je vraagt studiefinanciering of ibg aan. Heeft de student een kind dat meegaat, dan kan hij geen beroep doen op de SSC. En daardoor denkt men ook dat je geen “ibg” kunt krijgen. Josée heeft nog een presentatie gegeven en ik ben nog geïnterviewd voor de radio, om een toelichting op onze aanwezigheid te geven. Leuk hoor!
Tussendoor nog een broodje tonijn gegeten, die je als lunch kon kiezen, maar dat had ik beter niet kunnen doen! Viel helemaal verkeerd. Natuurlijk weer drukke en warme dag gehad. Voelde me helemaal niet lekker. Toch om 9 uur bij het hotel gegeten, geweldig om op het strand te dineren. Er sprongen veel visjes op uit het water en op een gegeven moment kwam er zelfs een schildpad voorbij zwemmen.
Het eten was lekker, maar ik kon het niet weg krijgen. Terug op mijn kamer toch maar vingers in mijn keel gestoken, zodat ik 2 keer van mijn eten heb kunnen “genieten”. Maar het luchtte wel op. Heel slechts geslapen, paar keer naar badkamer gegaan voor innige omarming met het bidet, was op zich wel handig om een toilet en bidet naast elkaar te hebben if you know what I mean. Ik zal jullie de verdere details besparen…
Zondagochtend vroeg uit bed en eerst maar eens in zee gaan zwemmen. Daar knapte ik wel aardig van op. Gelukkig waren Josée en Sjoerd ook vroeg wakker, dus hebben we samen ontbeten. Daarna op zoek gegaan naar het mooie strandje van de ansichtkaart. Was niet zover van het hotel, kan ook niet anders, want niks is hier ver. Maar dat bleek toch niet het verlaten strandje te zijn dat we zochten. We kregen een tip van een Bonairiaan om naar het strandje bij 1000 steps (vanwege de trap die je naar beneden moet nemen) te gaan. Dat zag er inderdaad heel mooi uit, prachtig heldere zee. Sjoerd had een duikbril en snorkel gekocht en je zag er werkelijk de meest prachtige vissen zwemmen.
’s Middags nog bij ons eigen strandje gelegen, en ook daar prachtige vissen. Hieronder een filmpje van visjes die rond mijn voeten zwommen.
Kortom, een heerlijk relaxte zondag. Nog 1 ochtend en dan vliegen Sjoerd en ik weer naar Nederland. Josée gaat terug naar Curaçao om daar nog heerlijk twee weken vakantie te vieren. Ze heeft het verdiend!
Gepost door
Monique
op
22:16 (lokale tijd)
op het woord 
