Zowel Jeff als ik kijken met plezier terug op Saba. Het is moeilijk om een beschrijving te geven van Saba, het is zo’n uniek eiland. De mensen zijn ook typisch, een beetje vreemd, maar wel...ontzettend aardig. De mensen op Saba kijken gelukkig ook met plezier terug op ons bezoek. We kregen gisteren van de Commissioner een compliment omdat we ook echt de moeite nemen de studenten en hun ouders daadwerkelijk te helpen. De meeste delegaties die op Saba komen hebben mooie verhalen en beloven gouden bergen, maar vervolgens hoor je er niks meer van. Maar “wij” van studiefinanciering maken onze woorden waar!
Natuurlijk valt er nog veel te verbeteren. Ondanks dat ik vorig jaar in oktober en november hier nog ben geweest en we de nodige voorlichting hebben gegeven (wat zelfs uitgezonden is op tv) zijn de mensen hier onzeker, weten niet goed wat ze moeten doen. Dus wat dat betreft was het voor hen perfect dat we ze bij wijze van spreken aan het handje hebben genomen en door de aanvraagprocedure hebben geloodst. Maar zoals eerder vermeld, veel studenten hebben nog geen flauw idee wat ze willen gaan doen. En ook daarin weten ze niet goed hun weg te vinden. Maar daar konden we ze niet bij helpen, wij zijn alleen maar van het geld. Het zou wel goed zijn als er iemand op het eiland was die studenten daarbij kan begeleiden. Ook daarover hebben we met de Commissioner gesproken, en hebben wat ideeën opgedaan.
De samenwerking met Jeff verloopt ook prima, ik had ook niet anders verwacht. Ik heb natuurlijk al 4 maanden met hem gewerkt op Bonaire en we weten wat we aan elkaar hebben. We hebben ook de grootste lol met ons tweeën. Gisteravond na het werk was weer ons ingevoerde dagelijkse happy-hour. Gezellig met een drankje en hapje de dag bespreken en natuurlijk ook over allerlei andere dingen spreken. Zo weet ik nu bijvoorbeeld dat Jeff nergens zwemt waar hij zijn voeten niet kan zien. Het is maar dat je het weet :-)
op het woord 
