En daar zit ik dan op mijn balkonnetje, een glaasje plaatselijk Guavaberry Rum, uitzicht op zee en Saba en op de achtergrond een lekker reggae muziekje van een bandje op de boulevard.
De vlucht gisteren is prima verlopen. Beetje lezen, beetje op de pc, filmpjes kijken (Harry Potter en Red). Met een taxibusje naar het hotel, was erg druk onderweg, midden in het spitsuur. De taxichaffeur hated the KLM, that they arrive at this time! Tja, ik denk dat ze dat binnenkort wel gaan veranderen, anders is het zo lasting voor de taxi’s. Dùhù. Behalve Engels en Frans spreken ze hier vooral Creools. Een soort Papiaments, maar dan anders zeg maar. Papiaments kan ik ondertussen een klein beetje verstaan, aan het Creools is voor mij geen touw aan vast te knopen.
Zoals jullie al hebben kunnen zien heb ik een prachtige kamer met beachview. Toen ik met mijn koffers de lift instapte werd ik al opgewacht door….100 muggen! Niet normaal meer! Maar gelukkig zaten ze alleen maar in de lift. Wel een teken om me straks gelijk even goed in te spuiten.
Na de prima verzorging van de KLM had ik niet echt zin meer in een warme maaltijd, bovendien was het voor mijn gevoel ook nog 5 uur later. Dus heb ik volstaan met een lekker Carib biertje (helaas geen Polar hier) en wat tortilla chips. Wat zitten lezen en toen maar naar mijn kamer. Het was nog te vroeg om te gaan slapen, dus nog wat tv gekeken. Basketball! Helaas geen NBA, maar NCAA. Wel heel spectaculair, maar ook met heel veel schoonheidsfoutjes. En een rechthoekig bucket, met daarnaast nog een extra vak aan de zijkant. Of hebben ze dat in de Nederlandse competitie nu ook?!? En heeft dit ook een betekenis? Toch mijn kennis weer eens wat laten bijspijkeren. Er is het nodige veranderd sinds ik zelf competitie speelde…
Om 9 uur kon ik mijn oogjes echt niet meer open houden en mocht ik van mezelf wel gaan slapen. Ik zou ’s ochtends toch wel weer vroeg wakker zijn. En dat klopte. Om een uur of 5, dus 10 uur Nederlandse tijd. Nou, dat viel me nog mee. Nog lekker tot een uur of 6 blijven doezelen en toen begon het licht te worden. Tijd om maar een stuk te gaan hardlopen. Eerst over de boulevard, toen kwam ik in een soort woonwijk terecht. Met blaffende honden op de straat. En je weet wat ze zeggen van blaffende honden. Maar ik wilde het risico niet nemen (er komt nu een enorme wietgeur mijn balkonnetje opdrijven, ik word er haast high van!). Dus maar weer rechtsomkeert gemaakt. Was ook wel weer mooi geweest zo. Lekker onder de douche.
Daarna een belachelijk duur ontbijt gehad. Zit bij de prijs van het hotel in, maar toch, $18 voor een omelet, een glaasje sap en een cappucino! Een strandbedje geconfisqueerd en lekker de hele ochtend in het zonnetje gelegen, met een e-book (met dank aan Ciska) en MP3speler. Tjonge, dat is wel zweten hoor! Het is maar goed dat ik zo’n goede conditie heb, anders had ik het niet de hele ochtend volgehouden in de brandende zon :-)
Om een uur of 12 terug naar mijn hotelkamer en daar nog even met de dochterlieven, oma en zusje geskyped. Mooi he, dat dat allemaal kan. Toen Philipsburg ingegaan, op zoek naar een leuk cadeautje voor de meiskes. Dat viel nog niet mee, ik hoop dat ik geslaagd ben. Ondertussen wel blaren om mijn voeten, moet weer even aan deze schoenen en vooral de warmte wennen. Ook nog een hele speurtocht gehouden naar pleister vervolgens. Een slof sigaretten voor zusje gekocht. Patries, de prijzen zijn helaas wel wat gestegen sinds 2009. En jammer dat ik niet van juwelen hou, het barst hier van de duty free winkeltjes. Maarja, dat is niet aan mij besteed.
Vervolgens nog van de laatste zonnestraaltjes op het strand genoten. En nu zit ik dus op mijn balkonnetje, te wachten tot de muggen me komen vergezellen. Nog steeds geen trek, ik houd het hier nog wel even vol.
Tot morgen, tot Saba.
op het woord 
