Trots

Als het goed is, is morgen hier mijn laatste werkdag. En daarna ga ik van een, al zeg ik het zelf, welverdiende vakantie genieten.

Maar ik had jullie nog beloofd te vertellen waarom ik zo trots was. Nou, dat zit namelijk zo. Zoals jullie natuurlijk allemaal weten, is DUO verantwoordelijk voor de studiefinanciering voor de studenten van Caribisch Nederland vanaf 10-10-10. In de maand oktober en november hebben we de studenten van Bonaire al succesvol hun studiefinanciering over gemaakt. De betaling van oktober ontvingen ze al binnen 2 weken nadat ze hun betaling van september hadden ontvangen. Niet omdat wij zo vroeg waren met betalen, maar de vorige betalingen zo laat! Dus de betalingen van ons, netjes aan het eind van de maand, waren al een groot succes.

Deze maand moeten, naast de studenten van Bonaire, ook de studenten van Saba en Statia betaald worden. Zij ontvangen namelijk niet maandelijks een bedrag aan studiefinanciering, maar worden twee keer per jaar uitbetaald. De eerste betaling had in augustus plaatsgevonden, tenminste daar ga ik maar even van uit, daar is tot nu toe nog geen enkel bewijs van. De tweede betaling moet in december plaatsvinden. Nu was ik al vanaf het moment dat we op Bonaire aankwamen in september bezig om te proberen de dossiers van deze Sabanen en Statianen te verkrijgen. Helaas zonder succes. Onduidelijk waar deze dossiers zich nu eigenlijk bevonden, op Saba en Statia zelf, misschien op Sint Maarten, of toch op Curaçao? Nadat ik in oktober eindelijk met de betreffende directeur had kunnen spreken, werd de afspraak gemaakt dat zij de dossiers van de verschillende eilanden zou ophalen en zou meenemen naar Curaçao. Daar zou dan een inventarisatie gemaakt worden en vervolgens zouden de dossiers aan mij overgedragen worden. Intussen werd het november, de tijd gaat gewoon door, daar hoef je niks voor te doen. De dossiers zouden al naar maar gezonden zijn was het verhaal, maar ik had ze dus nog steeds niet. Geen reactie op mijn telefoontjes en e-mails. Tja...

Toen kwam opeens het voorstel dat de betaling toch maar vanuit Curaçao gedaan moest worden. Eerst vond ik dat een heel slecht plan, wij waren immers verantwoordelijk, dus wij moesten ook de uitbetaling doen. Bovendien zou het administratief helemaal een zootje worden als de betaling toch weer door een andere partij gedaan zou worden. Maar eindelijk kreeg ik contact (vraag niet hoe). Ik gaf gelijk aan dat ik langs zou komen om de dossiers op te halen: 1 december zou het zover zijn. Op Curaçao aangekomen bleken er al 2 dozen met dossiers voor ons klaar te staan. Ik viel bijna van mijn stoel van verbazing, dat had ik niet verwacht na alle tegenslagen op dit gebied. Maar de vreugde was maar van korte duur, het bleken helaas niet alle dossiers te zijn die we nodig hadden (ik had ondertussen via andere weg al lijstjes gekregen welke studenten het betrof) en de dossiers die in de dozen zaten bleken niet volledig te zijn. Helaas was degene die de overdracht van de dossiers zou doen die dag ziek en zat de directeur bij de Minister en kon niet bereikt worden. Toeval? En toen? Toch de dossiers maar meegenomen. En toen nog eens serieus overwogen of wij de betaling wel konden doen. Mijn conclusie was: hier kan ik geen verantwoordelijkheid voor nemen. De betaallijst voor december moest 15 december al aangeleverd worden bij Financiën en ik had nog helemaal niks waarop ik die betaling kon baseren: niet alle dossiers, geen beschikkingen waarin het te betalen bedrag staat en geen rekeningnummers waarop de studiefinanciering gestort moest worden. En dan zijn toch wel vrij cruciale gegevens...

Echter, toen ik "Groningen" schoorvoetend voorstelde om dan toch maar de betaling te laten plaatsvinden door Curacao, was men het daar niet mee eens. Immers, als Curaçao het kon, moesten wij het toch ook kunnen. Dus de boodschap was: Monique succes ermee. Nou, deze opdracht kon je met recht wel een uitdaging noemen. Minder dan 2 weken de tijd... Maar stiekum was ik toch wel blij met deze opdracht, het was me namelijk ook weer mijn eer te na om de betaling uit handen te geven.

Uiteindelijk is het dan toch gelukt. Via allerlei mensen te hebben ingeschakeld op de bovenwinden, door het plaatsen van een advertentie in de krant, door oproepen te doen via e-mail en Facebook hebben we alle gegevens bij elkaar weten te sprokkelen. Een prestatie van formaat durf ik wel te zeggen! Dat was dus waar ik trots op was.

En nu maar hopen dat deze decemberbetaling goed gaat verlopen. Want wat dat betreft maak ik me geen illusies, hier gaat het altijd anders dan dat je verwacht. Geld moet van de ene naar de andere bank overgemaakt worden wat vaak problematisch is, zeker als het ook nog eens banken op een ander eilanden betreft. De naam-nummercombinatie gaat ongetwijfeld voor foutmeldingen zorgen. En er zijn vast nog wel meer dingen waarom het fout kan en zal gaan. Maar wij hebben in ieder geval ons uiterste best gedaan en hopen nu van harte dat alle studenten voor de kerst hun studiefinanciering ontvangen. Nog 1 dag werken...