Eigenlijk heb ik nu te veel drank op om nog een behoorlijk verhaal te kunnen publiceren, maar gelukkig redt Dorien mij uit de brand met haar ingezonden stuk, wat ik jullie niet wil onthouden. En verder: Theo heeft vandaag gewonnen met zijn maatje Carla!!! Super hoor, verslag volgt later. Maar nu dus eerst de bijdrage van Dorien. En wat betreft de post, tot nu toe 2 enveloppen mogen ontvangen voor Pascal: van vriendinnetje Imma en van haar klas. De rest is blijkbaar nog onderweg, wie weet ontvangen we dat nog voor januari....
Maar nu dus de bijdrage van Dorien:
OK, op verzoek van Monix hierbij een verhaaltje van mij.
Ik ben van 12-19oktober op bezoek geweest in het verre Caribisch Nederland. Dat klinkt prachtig, maar eigenlijk ben ik gewoon op vakantie in eigen land geweest.
Het was een heerlijk warm weekje, super gezellig, maar met een naar bijsmaakje helaas. Laat ik daar mee beginnen, dan wordt het verhaal alleen maar beter...
Op dag 2 had ik een scooter gehuurd en nadat ik 's ochtends een heel mooi rondje over de noordkant had gereden wou ik nog een rondje zuid doen. Helaas kwam daar weinig van want ik werd vlak buiten Kralendijk beroofd terwijl ik op mn scooter zat en een foto wou nemen. Vlak voor me stopte een auto en de gozer die me een half uur eerder om een vuurtje had gevraagd (en ik snel was doorgereden omdat ik het niet vertrouwde) stapte uit en voordat ik het in de gaten had greep ie mijn (Theo´s) rugzak uit de bak achterop. Ik ben nog achter ´m aangerend met als enige resultaat verbrande voeten van het hete asfalt. Door de snelle aktie van een kytesurf-bikkel was de politie snel ingeschakeld en zijn de daders vlot gepakt! De rugzak incl. mijn mobi is weer terug, maar allerlei andere dingen niet, wat me nu een hoop gedoe bezorgt. Maar die klojo van een rastafari zit voorlopig mooi vast. Dit is niet bepaald goede PR voor Bonaire, maar ik zeg er meteen bij dat ik behoorlijk gerustgesteld werd door het totale optreden van de politie!
Hmm, toch nog wel een lang verslag over zo´n rotmoment, gauw verder met beter nieuws. O nee, nog 1 ding: de muggen! Ik vond dat Monique wel heeeel erg zeurde op haar blog over het ongedierte en ik dacht dat het aan zee toch niet zo heel vreselijk kon zijn. Maar het was écht erg, gelukkig hebben ze ook op Bonaire mooie vliegenmeppers en ik heb dan ook heel wat afgeknetterd in El Pueblo.
Op mijn eerste dag ben ik 's ochtends meegeweest naar het dierenasiel, met Theo en Pascal en haar klas. Aangezien ik in Zuidwolde als vrijwilliger in het asiel werk vond ik dit wel even leuk en interessant om te zien.
Diezelfde middag hebben Monique en ik onze eerste geweldige "dive experience" gehad. Als je een heel klein beetje waterrat bent: DOEN !!!
Ook een uurtje surf-babe spelen was geweldig. Het was even wennen om na zoveel jaren weer op zo´n plank te staan, maar met een plank waar bijna een auto op paste was het goed te doen. Theo leert het zo ook nog wel! Dat was een heerlijke zaterdag, bij Sorobon, voor het echte tropische gevoel met prachtig zandstrand, wuivende palmen en relaxed terras.
Zondags zijn we naar Washington Slagbaai Nat.Park geweest. Met, nu de hoogste berg van Nederland, de Brandaris -iets van 240m hoog. Prachtige ruige rotskust aan de ene kant en aan de andere kant mooie duik-en snorkelplekken. Wederom een fantastische vakantiedag (op die linke leguanen na dan).
Bonaire was ongeveer wel wat ik ervan verwacht had, qua groen en qua mooie waterwereld. Wat me opviel is alle rommel langs de wegen, maar ook langs de kust zoveel aangespoelde troep, er staan vele huizen te koop maar ook nog zoveel nieuws in aanbouw. In het dierenasiel hoorde ik dat iedereen hun huisdier gratis mag laten steriliseren/castreren, maar bijna niemand maakt daar gebruik van. "Het interessert ze gewoon niet". Da's dan weer niet Nederlands: want als het gratis is, staat men hier gelijk in de rij.... Dat vond ik allemaal wel opvallend en erg jammer.
Tot slot: Ik wist niet dat ik een all-inclusive pakket geboekt had, maar zo mag ik het wel noemen. Ik had nooit gedacht dat ik nog es zoveel met Theo op pad zou gaan ;) Masha danki voor alle taxi-ritjes, reisbegeleiding, geestelijke en financiele bijstand, maar vooral voor de gastvrijheid en gezelligheid!!! Die gekke blonde meiden kende ik ook nog niet echt goed, maar we hebben HOPI PRET gehad dacht ik zo! Vriendinnetje Monix heb ik uiteindelijk het minst gezien.. maar ja, dat is het lot van de kostverdiener... Gelukkig wel leuk samen gedoken en samen lekker gegeten en geborreld!
Uiteindelijk een HEEEEEEEEEEERlijke week met een verhaal dat het goed doet op feestjes zeggen ze dan.
Ayoooo
Dorien
op het woord 
