Dag 3

De derde dag op Bonaire zit er al weer op. En we beginnen al aardig te acclimatiseren, hoewel het hier heel erg warm is, dat vinden zelf de Bonairianen. Wat hebben we tot nu toe beleefd? Een terugblik.

Dinsdag
Om 03.30 uur plaatselijke tijd landde het vliegtuig op luchthaven Flamengo Airport. Zodra de deuren van het vliegtuig open gingen, werden we al verwelkomd door de warmte. Onze taxi stond al te wachten en bracht ons naar ons tijdelijke verblijf, een bungalowtje op het ressort Bonaire Exclusief, ook wel bekend als het Macamba-pleintje.
Hoewel het in Nederlandse tijd inmiddels 10.30 uur was, zijn we toch allemaal nog naar bed gegaan, om in het goede ritme te komen. Dat lukt bij de kinderen natuurlijk niet. Gelukkig konden ze het wel volhouden om tot half zes op bed te blijven liggen, al luisterend naar muziek en verhaaltjes op de MP3speler die ze als cadeautje van Theo en mij hadden gekregen (en waar ze erg blij mee waren!).
Theo heeft nog wel doorgeslapen tot een uur of zeven, maar die had dan ook de hele nacht niet kunnen slapen.
Bij daglicht zagen we dat het huisje wel ok was voor korte periode, maar wel oude meuk, dus niet iets om de rest van ons verblijf te blijven wonen. In het ressort is gelukkig wel een zwembadje, dat maakt het wel aangenaam. De kinderen om zeven uur gelijk het zwembad in.
Inkopen voor ontbijt gedaan, zoals hagelslag, vlokken, pindakaas, speculoos, pindakaas en muisjes. Tis hier echt Nederland! Lekker buiten op de “porch”, zoals dat zo mooi heet, gegeten terwijl het zweet al van Theo’s gezicht droop.
De huurauto die we hebben is ook een enorm ouwe bak, een grote Toyota pick-up. Maar het rijdt, en daar gaat het om. :-)
Om tien uur hadden we op school afgesproken om kennis te maken en een kijkje te nemen. Pascal was direct al zo enthousiast, dat ze de volgende dag gelijk naar school wilde. Lisanne wat minder, maar die is dan ook meer van het soort de-kat-uit-de-boom-kijken. Maar omdat ze ook zo’n zenuwpees is, bedachten we dat het ook voor haar beter zou zijn direct naar school te gaan en gelijk door de zure appel heen te bijten.

’s Middags zijn we bij alle makelaars langs geweest om te kijken of er wat leuks is qua huisje. Liefst met zwembad natuurlijk, of direct aan zee, zodat we wel de verkoeling kunnen zoeken. Want dat is hier echt wel nodig! Het aanbod was minimaal, dat was even een tegenvaller. Bij drie woningen langsgereden waarvan we dachten dat het misschien wel wat zou zijn. We waren niet echt laaiend enthousiast. Nog even over nadenken.

De kinderen vielen ondertussen natuurlijk constant in slaap in de auto. Dus boodschappen voor eten gedaan, buiten gegeten met gezelschap van de vele (avond)muggen die hier ook wonen. Helaas houden de muggen dezelfde etenstijd aan als wij. Maar de spray werkt gelukkig goed. Na het eten de kinderen direct naar bed en wij volgde al spoedig.

In bed lag ik mij te bedenken wat ik mijn gezin had aangedaan. Zo warm, muggen, mieren die over het aanrecht marcheerde, omdat ze daar ons mueslibrood hadden gevonden, geen mooi huis in het vooruitzicht, moe. En had ik al gezegd dat het zo warm was? Gelukkig wel airco op de slaapkamer en al snel in dromenland.

Woensdag
Om half zes werden we pas wakker. Vandaag de eerste “normale” dag, de kinderen naar school, Theo huisvader (haha) en ik aan het werk. Tijdens het ontbijt op de porch helemaal lek gestoken, te laat in de gaten dat de muggen ook op hetzelfde moment ontbijten. Eerst de kinderen naar school gebracht. Wat een verschil die meiden, Pascal huppelend naar binnen, Lisanne aarzelend mijn arm vasthoudend. Gelukkig kwamen er geen tranen. Maar ik ging wel met een knoop in mijn maag weg. Theo bracht mij naar het kantoor van het Regionaal Service Centrum, wat vanaf vandaag overigens de Rijksdienst Caribisch Nederland (RCN) heet. Daar werd ik verwelkomd door Fleur, mijn collega kwartiermaker van Onderwijs. Zij praatte mij over van alles bij. Ik kan de komende anderhalve week op haar plek zitten, want ze gaat privé naar Nederland.

Tussen de middag werd ik opgehaald door Theo en hebben we samen de kinderen van school opgehaald. Pascal weer huppelend naar buiten, Lisanne nog net niet huilend. De juf was kwaad geworden op twee jongens uit haar klas en sprak toen in het Engels. Maar gelukkig kwamen even later ook al wat enthousiastere verhalen. Theo was ’s ochtends nog bij een makelaar geweest om toch een afspraak te maken om een woning te gaan bekijken. Helaas was dat huis ondertussen al weg. Maar ze had nog wel een ander huis binnen gekregen, misschien was dat wel wat voor ons. Wel behoorlijk aan de prijs, maar Theo had toch een afspraak gemaakt om een uur om te gaan kijken. Helaas had ik om een uur ook al een afspraak staan, om de nieuwe kantoorruimte voor de onderwijsmensen samen met Fleur te gaan bekijken.

Nadat we de ruimte hadden bekeken ben ik naar het kantoor van de Fineb gegaan, de stichting die nu de studiefinanciering regelt op Bonaire. Daar trof ik alleen de directrice aan. De financiële medewerker had vakantie genomen, de andere medewerker was uit onvrede thuis gebleven. Het kostte mij enige moeite te achterhalen wat er nu loos was, maar blijkbaar was de beloofde salarisverhoging de afgelopen jaren nog steeds niet uitbetaald. Verder speelde er nog van alles. Leuke binnenkomer, welkom op Bonaire! Toch maar weer even teruggegaan naar kantoor van RCN, om even met Fleur te overleggen welke stap te nemen. Vervolgens wat gedesillusioneerd naar huis gelopen…

Het huis wat ze waren kijken leek heel mooi te zijn, uit de verhalen van Theo. Dus zijn we daar gelijk heen gereden, om te kijken wat ik ervan vond. Het enige nadeel is misschien dat het wat ver (5 km) en uit het centrum ligt en het er nog niet echt bewoond is, maar verder was het werkelijk fantastisch! Spiksplinter nieuw, eigen zwembadje, schitterend uitzicht over zee, heerlijk koel windje, mooi dakterras. Ook van binnen zag het er heel erg mooi uit. Maar de prijs…Teruggereden naar de makelaar om te zeggen dat we wel geïnteresseerd zijn, maar nog wel wat vragen hebben over bijvoorbeeld bijkomende kosten van zwembadonderhoud etc. De makelaar die over dit huis ging was al weg, dus Theo zou de volgende ochtend terugkomen. Als dit toch eens door zou gaan… Ik hoop het zo!

Na het eten ben ik nog naar de eerste informatie avond van school geweest. Daar werd uitgelegd hoe ze in de klas te werk gingen. Leuk om even te horen. Nog kort met juffen van Pascal en Lisanne gesproken. Juf van Lisanne vond het heel vervelend dat ze boos had moeten worden de eerste dag dat Lisanne er was. Ze had al wel snel in de gaten hoe Lisanne in elkaar zit, en heeft haar aan een tafel bij drie andere lieve Nederlandse meisjes gezet. Het is ook een hele nieuwe groep, kinderen moeten allemaal nog erg aan elkaar wennen. Maar komt wel goed.

Toen ik thuis kwam lag Theo net lekker in de airco op bed te lezen. Had al genoeg liter zweet verloren voor een dag. Zelf ook nog even liggen lezen, maar al snel ging het lampje uit.

Donderdag
Half zeven door de wekker wakker. Dat gaat goed, we leven al in de Caribische tijd. Broodje eten, douchen, tassen pakken en op naar werk en school. Hele ochtend overleg gehad, met Fleur afgesproken dat ik haar zou vervangen. Er speelt van alles op het eiland, nog steeds onvrede over salarissen in verschillende sectoren. En de naamsverandering levert behalve positieve geluiden natuurlijk ook negatieve klanken op. Geen BES meer, maar Caribisch Nederland. Geen Regionaal Service Centrum, maar Rijksdienst Caribisch Nederland. Vind het persoonlijk wel mooi klinken. Maar naamswijziging is altijd lastig, denk bijvoorbeeld maar eens aan alle wetgeving die er op dit gebied is. Maandag is de Dia de Boneiru, oftewel de Dag van Bonaire. Een soort Koninginnedag zeg maar. Waarop iedereen ook vrij is .
Weer opgehaald door Theo, hij is druk in onderhandeling voor het mooie huis. De eigenaar wil dat wij alle kosten voor aansluiting voor onze rekening nemen (tv, internet, water, etc). En ook het onderhoud van zwembad zou niet bij de huurprijs inbegrepen zijn. Theo wil aan sommige zaken wel tegemoet komen, maar niet voor alle kosten opdraaien. De makelaar neemt contact met ons op, zodra ze weer reactie van eigenaar uit Nederland heeft gehad. Spannend!
’s Middags kinderen weer naar school, ik weer naar de Fineb. Gelukkig was de medewerker waar ik veel informatie van nodig heb weer aanwezig! Ben druk bezig gegaan met overzicht te maken van studenten die in oktober studiefinanciering van DUO moeten ontvangen.

Nog even lekker gezwommen en Theo is met clubje mannen gaan mountainbiken aan eind van de middag. Hij was voor zijn fiets naar fietsenwinkel gegaan, want de druk van voorvork was eraf gegaan (ofzo) en daar was hij aan de praat geraakt met de eigenaar van de zaak, die ook in fietsclubje zit. Hij heeft heerlijk gefietst, het was wel loodzwaar (en warm natuurlijk).

En ik heb nu eindelijk even de tijd genomen om al onze belevenissen van de laatste 3 dagen aan het digitale papier toe te vertrouwen. Zijn jullie weer een beetje op de hoogte. We krijgen het hier steeds meer naar ons zin. En als dat huis toch eens mocht doorgaan…Duim voor ons!