"Jee, vier maanden Curaçao, wat heerlijk zeg! Hoeveel graden is het daar, is het daar nu zomer?"
"Nou, graadje of 30, het is daar eigenlijk altijd zomer."
"En wat ga je daar nu eigenlijk doen?"
"Ik ga niet naar Curaçao, maar naar Bonaire. Omdat Bonaire (net zoals Saba en Sint Eustatius) per 10 oktober een soort Nederlandse gemeente worden, is daar een nieuw studiefinancieringsstelsel voor gemaakt. En ik ga o.a. helpen met de invoering daarvan."
"Goh, leuk zeg, en wat vinden de kinderen daarvan, gaan die daar naar school?"
"Ja, die zijn leerplichtig, dus die gaan gewoon naar school. En ze vinden het natuurlijk wel spannend."
"Een internationale school zeker?"
"Nee, naar een gewone school. Ze spreken daar immers gewoon Nederlands. Hoewel de school waar ze heen gaan, wel de enige school op Bonaire is waar de instructietaal Nederlands is. Op andere scholen wordt vooral les in het Papiaments gegeven."
"En Theo dan, wat gaat ie daar doen?"
"Theo wordt daar huisvader. Verder wil ie graag z'n duikbrevet halen, zal waarschijnlijk veel gaan fotograferen en fietsen."
"Nou, dat heeft ie goed voor elkaar!"
"Inderdaad."
"Heel veel plezier, geniet ervan."
"Dankjewel, dat zal wel lukken!"
Bovenstaand gesprek heb ik de laatste twee weken ongeveer honderd keer gevoerd ;-)
De koffers zijn zo goed als gepakt, de vliegtickets zijn binnen, voor de eerste twee weken hebben we een vakantiehuisje in een ressort (zie onder links, in de kolom rechts, of zie rechts onder het kopje links, haha), de kinderen zijn ingeschreven bij hun nieuwe school. Vorige week zaterdag hebben we een afscheidsfeestje gehouden, heel gezellig. Leuke cadeautjes gekregen, waaronder veel drop, een woordenboek papiaments en een boekje van alle buren met afscheidswoorden, foto's van de straat, ons huis en henzelf. Hartstikke leuk! De kinderen hebben na een week school al weer afscheid genomen, ingelijste foto's van hun klas gekregen en we hebben heel veel kaartjes gehad. Het lijkt wel of we gaan emigreren!
Maar zonder gekheid, al is het "maar" voor vier maanden, het is wel een heel avontuur. Geweldig om zo'n kans te krijgen om met je hele gezin in de West te gaan wonen. En qua werk is het ook een hele leuke klus. En nu maar hopen dat ik het allemaal waar kan maken...
We vliegen maandag, hopelijk hebben we niet al te veel last van de tropische storm Earl, die op de bovenwindse eilanden wordt verwacht
. We komen dinsdagochtend aan en dan...? Ik hoop het jullie snel te kunnen laten weten.
Gepost door
Monique
op
03:27 (lokale tijd)
op het woord 
