Ok, dat is wel een beetje overdreven, welkom thuis. Maar het is wel errug fijn om weer op Bonaire zijn! Deze keer helemaal alleen. Best spannend hoor, voor een meisje uit de Provincie :-)
De reis is voorspoedig verlopen. Vertrekken was wel weer moeilijk, met huilende oudste dochter. Maarja, werk gaat voor het meisje zeggen ze dan. Tussenstop op Curaçao, daar nog kunnen zien dat de Spanjolen ook door zijn. En de piloot hield ons onderweg op de hoogte van de doelpunten 
van Duitsland . Dinsdag mag Nederland dus weer, om 20.30 uur. Dat betekent hier om 14.30 uur. En dan heb ik vast een afspraak staan. Ik heb hier al de nodige
oranje vlaggetjes zien hangen, dus wie weet...
Onderweg in het vliegtuig nog wat over de studiefinanciering op Bonaire gelezen. Tjongejonge, wat zit dat toch allemaal ingewikkeld in elkaar met Regelingen uit 1961 die inmiddels op een hele andere manier worden uitgevoerd, geldstromen van het Land, Eilandgebied en Stichting. Misschien doe ik morgen wel even een kort stukje staatskunde, om een beeld te scheppen hoe het hier nu en straks in elkaar steekt (voor de geïnteresseerden onder u).
Verder eigenlijk nog niet zo veel te melden. Op vliegveld autootje opgehaald, naar hotel gereden, ingecheckt (wie is die man die daar staat, komt me zo bekend voor), wachten op sleutel, ontbijtbonnen etc (verrek, het is Camiel Eurlings , nu ik hem hoor praten* weet ik het zeker!), koffer op kamer gezet en hapje gaan eten. En nu tijd om maar eens lekker te gaan drumi dushi!
*
op het woord 
